کنسرتو های آسان برای ویولن – کنسرتو ویولن در سایت موسیقی ردیف تی وی

توضیحات

کنسرتو های آسان برای ویولن  را از سایت ردیف تی وی با اطمینان خاطر تهیه کنید.

 

مشخصات ظاهری کتاب کنسرتو های آسان برای ویولن به شرح زیر می باشد :

مشخصات فنی کتاب کنسرتو های آسان برای ویولن به شرح زیر می باشد :

کسانی که قصد خرید کنسرتو های آسان برای ویولن رو دارند شاید براشون سوال باشه که کنسرتو چیست  ؟!کنسرتو های آسان برای ویولن در جواب باید بهتون بگم که
كنسرتو عبارت است
از قطعه ای موسیقایی كه برای یك ساز یا چند ساز برای اركستر نوشته شده باشد

در این شكل از موسیقی سازی تك نواز با اركستر به گفتگو میپردازد.

امروزه اغلب کنسرتوها برای پیانو یا ویولن نوشته می شود.

كنسرتو از همان سبك سونات پیروی می كند كه از سه یا چهار موومان یا قسمت تشكیل شده است.

در اواخر نخستین موومان زمانی فرا می رسد

كه تكنواز بدون همراهی اركستر به بداهه نوازی میپردازد و توانایی و مهارت خود را در نوازندگی به نمایش میگذارد.

كنسرتو در آغاز سبكى بر اساس كاربرد انبوه

و یك در میان صداهاى انسان بصورت سبك و سنگین پشت سر هم بود،

ولی در سده هاى هفدهم وهجدهم به فرمى اصلى براى موسیقى سازى تبدیل شد.

بنابراین فرم امروزى و مرسوم كنسرتو نسبت به سا‌یر فرم‌ها جوان‌تر محسوب مى‌شود .

كنسرتوهای متعددی برای سازهای مختلف مانند فلوت ، پیانو ، ویلن و كلارسن ساخته شده است

و همچنین برای سازهایی كه كمتر مورد توجه قرار میگرفتند مانند ابوا ، كلارینیت ، …
كنسرتو برای دو یا سه ساز در برخی مكاتب بسیار مورد توجه بود و این اثار اغلب سمفنونیا كنسرتانت نامیده میشوند.
ازآغاز سه گونه تصنیف كنسرتو مرسوم بوده : كنسرتو وكال، كنسرتو گروسو، كنسرتو برای سولیست.
كنسرتو وكال؛ این نوع كنسرتو، داكیزا (كنسرت كلیسایى نامیده می‌شود) و متعلق به پایان قرن شانزدهم است.

این فرم، اثری آوازى، با روحیه مذهبى، با همراهى ساز(كه غالبا به یك ارگ محدود مى‌شود).

از طرفى كنسرتو آواز مجلسى،در نیمه اول قرن هفدهم پیدا شد.
كنسرتو گروسو؛این نوع هم كنسرتوى مجلسى است تا كلیسایى.

كه تنها از روى كاراكترش مى‌توان در مورد آن تصمیم گرفت.

در این فرم سازها بین خودشان مبارزه اى انجام مى‌دهند، اركستر به دو گروه تقسیم مى‌شود : گروه سولیست ها (كنسرتیو) و گروسو یا به عبارتى باقى‌مانده اركستر در طرف دیگر.
كنسرتو براى سولیست؛در آغاز قرن هجدهم ظاهر شد.

بر خلاف آنچه در كنسرتو گروسو مرسوم بود یك سولیست را به عنوان تكنواز انتخاب می کردند.

ویوالدى و هندل این فرم را گسترش دادند و باخ پسر براى اولین باربراى كلاویه كنسرتو نوشت .

این نوع با نام كنسرتو براى تمام اركستر شناخته مى‌شود.
كنسرتو به تدریج و به خصوص از زمان پاگانینى و لیست به صورت فرمى براى نشان دادن مهارت نوازندگى سولیست‌ها درآمده است .

تقریبا تمام بزرگان موسیقى از ویوالدى تا دلاپیكولا اثر یا آثارى در فرم كنسرتو نوشته‌اند و تقریبا براى تمام سازها كنسرتو نوشته شده است.

كنسرتو داراى ساختمان پولی فونیك خاصى نیست؛

معمولا سه موومان – قسمت یا بخش –  دارد كه هر یك بنا به قرارداد

روى یك نقطه ارگ(فرمات) توقف مى‌كنند كه مجالى براى تكنواز است تا بدون همراهى اركستر، مهارت خود را در بداهه نوازى و حركت روى تم‌هاى اصلى كنسرتو نشان دهد .
بعد از اتمام كار تكنواز اركستر تم اصلى را مى نوازد و به موومان خاتمه داده مى‌شود.